Onbehagen
Er groeit een diep onbehagen in mij. Over PR en communicatie. Ik herkende me de laatste 25 jaar in dit vak. Maar het laatste jaar zie ik me er afstand van nemen. Wat is er aan de hand?
Mijn onbehagen gaat over de vraag in hoeverre PR en communicatie ingezet worden om de bestaande belangen te verdedigen. De verdedigingslinies van bestaande belangen van organisaties zijn bevolkt met public relations- en communicatie-experts. ‘Als we centraal opgestelde boodschappen, wenselijke beelden en gedroomde positionering blijven oppoetsen, dan zijn we bezig met een achterhoedegevecht’, aldus een blog van collega Saskia ter Kuile.
Mijn onbehagen wordt nu ook bevestigd door het spraakmakende boek ‘Trust me, PR is dead’, van Robert Philips. Hij signaleert een crisis in het vak. Ik vind die crisis een zegen, want het vak PR & communicatie is vereconomiseerd en dat leidt uiteindelijk tot uitholling en verval.
Mijn ideaal is dat ik de veerkracht van mensen en hun leefomgeving wil versterken. Ik wil innovatieve projecten ontwikkelen en realiseren die verbondenheid, duurzaamheid en betaalbare kwaliteit combineren. PR en communicatie in de huidige vorm helpen me in dit ideaal niet verder.